วันอังคารที่ 27 ตุลาคม พ.ศ. 2552

Gak gang..Gak Grup...

เรื่องมีอยู่ว่า ผมไม่มีอะไรทำ แล้วผมไปเจอ น้องดี ที่เล่น ดนตรี อยู่
วันนั้นผม ออนเอ็ม เจอน้องดี ถามไถ่ สารทุกข์สุกดิบ ไปๆมาๆ ได้ ไปเล่น ดนตรี ให้ ในงาน คอสเพล วันที่ 24 ตุลาคม ปี 2552 จากนั้น ก็ ได้เพลงที่จะเล่นมา ฝึก แล้ว นัดซ้อมดนตรีกัน.....

ในวันนั้น ผมไปถึงคนแรก ไปนั่ง อ่านหนังสือ กินกาแฟ รอ ตั้งแต่เที่ยง จนบ่าย 2 ตามเวลานัด น้องดีก็มา ตามด้วย น้องกวาง น้องครีม พี่อ้อม และ ตั้ม.....

น้องกวาง ตามมาเป็นอันดับ 2 15 นาทีหลังจาก น้องดีมาแล้ว เธอวิ่งมาแล้วขอโทด ยกมือใหว้แล้ว ทักทาย หน้าตาก็ ดูดี ผมยาวสลวยสีดำ ดูเป็นธรรมชาติ สวยไปในอีกแบบนึง และก็ น่ารัก.. แบบแปลกๆ
ในวันนั้น กวางแต่งตัวด้วยเสื้อยืดสีเหลือง และกางเกงยีนส์สีฟ้าแบบขาดๆ ดูแล้ว เซอร์ดี และผมก็ชอบ ซะด้วยสิ ฮ่าๆๆ

ส่วนน้อง ครีม พี่อ้อม และตั้ม ... ทั้ง3 คนมาพร้อมกัน จากนั้นไม่นาน ก็ ขึ้นไปซ้อม กัน ในห้องดนตรี เป็น เวลา 1 ชั่วโมง

ภายในเวลา 1 ชั่วโมง ผมรู้สึก สบาย อย่าง บอกไม่ถูก และ เตือน ตัวเองอยู่เสมอ ว่าต้องทำให้ดีที่สุด
ไม่มีความรู้สึกกดดัน เหมือน ซ้อมกับวงตะเกียบ....

ผมได้เห็นความร่าเริง ความอารมณ์ดี และความสนุก ของ มือเบสที่ชื่อกวาง เธอทำให้โลก ดูสดใสมากขึ้นเยอะเลย ถ้าดูเฉยๆ แบบไม่คิดอะไร เธอจะดูเหมือนทอม... แต่จริงๆแล้วผมว่า เธอไม่ไช่ทอมหรอก แค่ผู้หญิง อารมณ์ดี มากๆๆ คนหนึ่ง แต่ก็ แฝง พลังหยาบ อยู่ด้วย 555+ แต่ก็นิดหน่อย เลยดูเหมือนว่าเป็นทอม 555+ ทำให้เวลา 1 ชั่วโมง สั้นมากๆ ถ้าเป็นไปได้ ผมอยากจะให้ เวลาหยุดอยู่ที่ตรงนั้น เป็นเวลา ที่มีความสุข อีกครั้ง......

ผมกลับบ้านมาซ้อมต่อ กับ วงตะเกียบ ความรู้สึกกดดัน เครียด ก็กัดกินอีกครั้ง แต่ก็พยายามทำให้ดีที่สุดเพื่อให้งานมันออกมาดี เพื่อพัฒนาฝีมือ เพื่อความเก่งขึ้น

เมื่อซ้อมเสร็จผมก็ กลับมาที่หออย่างอ่อนแรง พลันคิดถึง มือเบส อารมณ์ดี
......แล้วคิดในใจว่า "ผมชอบเธอเข้าแล้ว"

ก่อนที่จะซ้อมวันถัดไป..... มีเรื่องเกิดขึ้น เมื่อตอน ตี 2 ตั้ม โทรมาปลุกจึงได้รู้เรื่องว่า...
......... เรื่องมีอยู่ว่า งานคอสเพล มันแตกออก เป็น 2 งาน มี Jaco และ Esc ...
ผมโทรไปหา อยู่ 2 คน ในคืนนั้น คือ น้องดี และ ตั้ม

ตั้มโทรมา ชวนไปเป็นมือกลอง แต่ผม ขอเล่นตัว....คิดดูก่อน
แล้วโทรมาหาดี แล้วก็ได้รุเรื่องทั้งหมด..
แล้วโทรไปหาตั้มอีกครั้ง ผมจำไม่ได้แล้วว่า โทรไปๆ มาๆ อยู่กี่ครั้ง
แต่สุดท้ายคือ โทรไปหาตั้มแล้วบอกยกเลิก ไม่เป็นมือกลองให้นะ ส่วนทางนั้นก็ไม่มีทีท่าว่าจะง้อเลย ปล่อยไป
แล้วโทรไปหาดี บอกว่า จะไปเล่น ดนตรีให้ ทางนี้
ที่ผมเลือกทางนี้ เพราะ ผมเลือกที่จะทำตามหัวใจ ...อิอิ.....ในตอนนั้น ผมคิดว่า ถ้าผมไปกับพี่ตั้ม ผมคงจะได้ไป อยู่วงใหม่ อยู่กับ มือเบสที่ ไม่รู้จะสวย รึเปล่า 555+
แต่ในที่สุดผมก็ อยู่กับ กวาง จนทุกวันนี้.......ผมยัง คิดถึงแต่กวาง ฮ่าๆๆๆ

จนวันงาน กวาง แต่เมด ด้วยเหละ แต่ ก็นะ ผมว่า ก็ ดูดีไปอีกแบบ แปลกๆดี 555+ ไม่ซ้ำ.....
สรุปง่ายๆ ผม อยุ๋ กับ Jaco เพราะ มือเบสที่ชื่อ กวาง นั้นเอง..... ฮ่าๆๆ

พออยู่ กับพวกนี้นานวันเข้า ก็เจออะไรที่มัน แบบ...สุดๆ ตลอดเรย พี่อ้อม เรียก พฤติกรรมแบบนั้นว่า "กาก"
555+ พอผมอยู่กับพวกนี้แล้วผม นึกถึงมิตรภาพ ความจริงใจ.... ความเชื่อใจ... และผมไม่อยากเสียมันไป
ในวันงาน หลังจาก งานเลิกแล้ว ก็ไป กินเนื้อย่างเกาหลี กัน บางคนรู้ว่าผมชอบกวาง ......อิอิ
ก็เอากันเชียร์ ใหญ่เรย~.....
เมืองานเลิก ผมรู้สึกอยากร้องให้........ ไม่รู้ว่าจะเจอกันอีกเมื่อใหร่..... (อ่อนใหว ง่าย)
แค่คิดก็ อยากตะโกนออกมาดังๆ

วันถัดมา เมื่อลืมตาตื่น รู้สึก เฉยๆ เหมือนอะไร มันว่างเปล่าไปเรย คิดถึง กวาง
นาฬิกาชีวิตเริ่ม หมุนเปลี่ยนทิศ.............วันๆ 1 เหมือนนานเป็น เดือนๆ จนตอน 6โมงกว่าๆ มาออนไลน์ MSN คุย M อยู๋กับครีม จึงรู้ว่า วันนี้ จะไปกิน นมกัน ผมเรย อยากไปด้วย และ อยากจะเจอกวางด้วย
ทันทีที่ได้รู้ ว่าจะได้เจอกันอีก ผม ตื่นเต้นอีกครั้ง และเมื่อได้เจอ โลกสดใสขึ้นอีกครั้ง......ถึงแม้ว่าพระอาทิตย์จะตกดินแล้วก็ตาม แล้วคืนนั้น ก็มี อะไรกากๆ เกิดขึ้นอีก 2- 3 ครั้ง ครั้งแรก พี่ปลาหลงทาง
ครั้งที่ 2 รถใหญ่ น้ำมันหมด จนผม ต้องขับรถไปซื้อน้ำมัน และ กวางก็ซ้อนท้าย ไปร้านนมด้วย ผมอยากให้กวางกอดเอว ใจจะขาด.... แต่ ก็นะ ถึงจะไม่ได้อย่างที่คิดก็ตามเหอะ เฮ้อ!~

กาก ครั้ง ที่3 ผมต้องขับรถไปส่งพี่เจมส์ แต่ดันหลงทาง ฮ่าๆๆ เอาล่ะ เรื่องกากๆ ก็มีเท่านี้......

จากวันนั้น ผมก็ กลับมา เป็นอย่างเดิม .......ชีวิตไร้จุดหมายอีกครั้ง ทุกอย่าง เหมือน ว่างเปล่า อีกครั้ง...
อะไรเดิมๆ กัดกินชีวิตอีกครั้ง.... แต่บางอย่าง เริ่มเปลี่ยนไป...