คุณสมบัติประจำตัวนักสืบ( ที่ต้องมี...มาก)

คุณสมบัติประจำตัวนักสืบ( ที่ต้องมี...มาก)


การสังเกตจดจำ เป็นคุณสมบัติที่สำคัญอันหนึ่งของนักสืบ ความจริงก็ไม่ใช่คุณสมบัติพิเศษอะไรเพราะทุกคนก็ผ่านการเรียนหนังสือมา ก็คงต้องเคยบังคับใจตนเอง ให้ท่องหนังสือหนังหาอยู่จนดึกดื่น บางคนก็ท่องไปทำเครื่องหมายไป หรือตามแต่จะสรรหาเทคนิคมา ทำให้จำกันได้มากๆสิ่งเหล่านี้แหละช่วยฝึกฝนให้เรารู้จักจดสิ่งต่างๆโดยที่เราไม่รู้ตัว
การสังเกตโดยปกติของคนเรานั้นอาจเป็นแบบที่เรียกว่า แบบชาวบ้าน คือมองอะไรก็มองแค่ผิวเผิน เช่น หากถามว่ากระดุมเสื้อเชิ้ตที่เราใส่ไปทำงานทุกวันมีกี่เม็ด เราคงตอบทันทีไม่ได้ ต้องนั่งนึกและตอบออกมาอย่างไม่แน่ใจ แต่นับสืบจะมองแค่ผิวเผินไม่ได้
การสังเกตต้องมีความละเอียดและซับซ้อนมากขึ้นกว่าธรรมดากับคำถามนี้นักสืบจึงตอบได้อย่างถูกต้องและมั่นใจ ส่วนด้านความจำนั้นเราคงเคยโมโหตัวเองอยู่บ่อยๆ เวลาที่คิดจะทำอะไรในวันนี้วันนั้น แต่แล้วก็ไม่ได้เพราะหลงลืมไปสาเหตุที่ที่ทำให้เราจำไม่ได้เพราะเราขาดสิ่งกระตุ้นซึ่งมีทั้งกระตุ้นภายนอก และสิ่งกระตุ้นภายในร่างกายของเรา
สิ่งกระตุ้นภายนอกได้แก่สภาวการณ์ต่างๆ ที่มีลักษณะผิดแปลกจากปกติธรรมดาออกไป เช่น เราไปมองเห็นผู้หญิงสาวแต่งชุดราตรี มีเครื่องอาภรณ์พร้อม แต่ไปนั่งยองๆ เหลากินข้าวต้มอยู่ ความแปลกแยกนี้เป็นตัวกระตุ้นความสนใจได้เป็นอย่างดี เป็นต้น
สิ่งกระตุ้นภายในได้แก่ ความสนใจส่วนตัวของแต่ละบุคคล เช่น ถ้าเป็นคนชอบดูการแข่งขันฟุตบอลก็จดจำรายชื่อนักกีฬาฟุตบอลทั้งไทยและต่างประเทศได้แม่น กว่าคนที่ไม่ได้สนใจ เป็นต้น

สุภาษิตไทย.....หน้าต่างมีหูประตูมีช่อง (ตา)

วันๆ หนึ่ง หู ตา จะได้พานพบกับสิ่งต่างๆ ที่ผ่านเข้ามามากมาย แต่เราจดจำทุกสิ่งที่ผ่านมาไม่ได้ทั้งหมด (หากจำได้หมดคงเป็นบ้าแน่) แต่สำหรับคนที่ฝึกหัดประสาทสัมผัสรับรู้ต่างๆ ได้ดี จะช่วยแยกแยะและจัดระบบความจำได้ดีกว่าคนปกติ และประสาทสัมผัสทั้งห้า ของคนเราหากได้รับการฝึกหัดอย่างดีอาจใช้ในการคาดคะเนกะระยะ ขนาดวัตถุหรือสิ่งของที่อยู่ไกลๆ ได้
โสตสัมผัส การหัดฟังเสียงจากต้นกำเนิดเสียงต่างๆ กันและสามารถ แยกแยะได้ว่าเสียงไหนเกิดจากอะไร เช่นกรณีที่เราได้ยินเสียงการปะทะกัน เราไม่จำเป็นต้องไปอยู่ในเหตุการณ์ ก็รู้ว่าเขาใช้อาวุธใดและอยู่ในทิศทางใดเราสามารถควบคุมสถานการณ์และพาตัวเองรอดได้
นาสิกสัมผัส กลิ่นใครคิดว่าไม่สำคัญเอาง่ายๆ หากเราบังเอิญได้กลิ่นของ น้ำเน่า พัดมาดับสายลม มันอาจพาให้เราไปพบต้นตอของอาการสิ่งมาสัมผัสกับเราได้ทันเวลา
ชิวหาสัมผัส สามารถนำมาใช้ประโยชน์ได้ อย่างเวลาตรวจสอบเฮโรอีนของเจ้าหน้าที่ต้องตกอยู่ในสภาวะที่ไม่สามารถใช้สายตาได้ปกติหรืออยู่ในที่มืด การฝึกหัดการคลำหรือสัมผัสด้วนมือจนชำนาญ จะช่วยเราได้ในกรณีนี้
การจะเป็นนักสืบ สิ่งสำคัญประการหนึ่งที่ควรตระหนักก็คือ ต้องไม่ปักใจเชื่ออะไรง่ายๆ แม้แต่สัมผัสของตนเอง และอย่าคิดแทนเป้าหมาย ว่าน่าจะอย่างนั้น อย่างนี้ เพราะเราอาจจะอยู่ในสภาวการณ์ที่ล่อแหลมต่อการเกิดความผิดพลาดสัมผัส เช่นสายตาสั้น ตาบอดสี หูตึง หรือระยะเวลาที่ยาวนานอาจทำให้เราหลงลืมอะไรได้ง่ายๆ ความพิสดารหรือความไม่เคยชินก็มักจะทำให้ไม่ค่อยได้เพราะเพิ่งเคยเห็นเป็นครั้งแรกและที่ต้องคอยจับตาดู ก็เรื่องของจิตใจนี่แหละ หากใจเกิดมีอคติลำเอียงซะแล้วก็อาจเหมาจดจำอะไรผิดพลาดได้เช่นกัน ติดตามนักสืบตอนต่อไปนะคะใครที่สนใจเป็นนักสืบ ห้ามพลาด !


การสังเกตจดจำ เป็นคุณสมบัติที่สำคัญอันหนึ่งของนักสืบ ความจริงก็ไม่ใช่คุณสมบัติพิเศษอะไรเพราะทุกคนก็ผ่านการเรียนหนังสือมา ก็คงต้องเคยบังคับใจตนเอง ให้ท่องหนังสือหนังหาอยู่จนดึกดื่น บางคนก็ท่องไปทำเครื่องหมายไป หรือตามแต่จะสรรหาเทคนิคมา ทำให้จำกันได้มากๆสิ่งเหล่านี้แหละช่วยฝึกฝนให้เรารู้จักจดสิ่งต่างๆโดยที่เราไม่รู้ตัว
การสังเกตโดยปกติของคนเรานั้นอาจเป็นแบบที่เรียกว่า แบบชาวบ้าน คือมองอะไรก็มองแค่ผิวเผิน เช่น หากถามว่ากระดุมเสื้อเชิ้ตที่เราใส่ไปทำงานทุกวันมีกี่เม็ด เราคงตอบทันทีไม่ได้ ต้องนั่งนึกและตอบออกมาอย่างไม่แน่ใจ แต่นับสืบจะมองแค่ผิวเผินไม่ได้
การสังเกตต้องมีความละเอียดและซับซ้อนมากขึ้นกว่าธรรมดากับคำถามนี้นักสืบจึงตอบได้อย่างถูกต้องและมั่นใจ ส่วนด้านความจำนั้นเราคงเคยโมโหตัวเองอยู่บ่อยๆ เวลาที่คิดจะทำอะไรในวันนี้วันนั้น แต่แล้วก็ไม่ได้เพราะหลงลืมไปสาเหตุที่ที่ทำให้เราจำไม่ได้เพราะเราขาดสิ่งกระตุ้นซึ่งมีทั้งกระตุ้นภายนอก และสิ่งกระตุ้นภายในร่างกายของเรา
สิ่งกระตุ้นภายนอกได้แก่สภาวการณ์ต่างๆ ที่มีลักษณะผิดแปลกจากปกติธรรมดาออกไป เช่น เราไปมองเห็นผู้หญิงสาวแต่งชุดราตรี มีเครื่องอาภรณ์พร้อม แต่ไปนั่งยองๆ เหลากินข้าวต้มอยู่ ความแปลกแยกนี้เป็นตัวกระตุ้นความสนใจได้เป็นอย่างดี เป็นต้น
สิ่งกระตุ้นภายในได้แก่ ความสนใจส่วนตัวของแต่ละบุคคล เช่น ถ้าเป็นคนชอบดูการแข่งขันฟุตบอลก็จดจำรายชื่อนักกีฬาฟุตบอลทั้งไทยและต่างประเทศได้แม่น กว่าคนที่ไม่ได้สนใจ เป็นต้น

สุภาษิตไทย.....หน้าต่างมีหูประตูมีช่อง (ตา)

วันๆ หนึ่ง หู ตา จะได้พานพบกับสิ่งต่างๆ ที่ผ่านเข้ามามากมาย แต่เราจดจำทุกสิ่งที่ผ่านมาไม่ได้ทั้งหมด (หากจำได้หมดคงเป็นบ้าแน่) แต่สำหรับคนที่ฝึกหัดประสาทสัมผัสรับรู้ต่างๆ ได้ดี จะช่วยแยกแยะและจัดระบบความจำได้ดีกว่าคนปกติ และประสาทสัมผัสทั้งห้า ของคนเราหากได้รับการฝึกหัดอย่างดีอาจใช้ในการคาดคะเนกะระยะ ขนาดวัตถุหรือสิ่งของที่อยู่ไกลๆ ได้
โสตสัมผัส การหัดฟังเสียงจากต้นกำเนิดเสียงต่างๆ กันและสามารถ แยกแยะได้ว่าเสียงไหนเกิดจากอะไร เช่นกรณีที่เราได้ยินเสียงการปะทะกัน เราไม่จำเป็นต้องไปอยู่ในเหตุการณ์ ก็รู้ว่าเขาใช้อาวุธใดและอยู่ในทิศทางใดเราสามารถควบคุมสถานการณ์และพาตัวเองรอดได้
นาสิกสัมผัส กลิ่นใครคิดว่าไม่สำคัญเอาง่ายๆ หากเราบังเอิญได้กลิ่นของ น้ำเน่า พัดมาดับสายลม มันอาจพาให้เราไปพบต้นตอของอาการสิ่งมาสัมผัสกับเราได้ทันเวลา
ชิวหาสัมผัส สามารถนำมาใช้ประโยชน์ได้ อย่างเวลาตรวจสอบเฮโรอีนของเจ้าหน้าที่ต้องตกอยู่ในสภาวะที่ไม่สามารถใช้สายตาได้ปกติหรืออยู่ในที่มืด การฝึกหัดการคลำหรือสัมผัสด้วนมือจนชำนาญ จะช่วยเราได้ในกรณีนี้
การจะเป็นนักสืบ สิ่งสำคัญประการหนึ่งที่ควรตระหนักก็คือ ต้องไม่ปักใจเชื่ออะไรง่ายๆ แม้แต่สัมผัสของตนเอง และอย่าคิดแทนเป้าหมาย ว่าน่าจะอย่างนั้น อย่างนี้ เพราะเราอาจจะอยู่ในสภาวการณ์ที่ล่อแหลมต่อการเกิดความผิดพลาดสัมผัส เช่นสายตาสั้น ตาบอดสี หูตึง หรือระยะเวลาที่ยาวนานอาจทำให้เราหลงลืมอะไรได้ง่ายๆ ความพิสดารหรือความไม่เคยชินก็มักจะทำให้ไม่ค่อยได้เพราะเพิ่งเคยเห็นเป็นครั้งแรกและที่ต้องคอยจับตาดู ก็เรื่องของจิตใจนี่แหละ หากใจเกิดมีอคติลำเอียงซะแล้วก็อาจเหมาจดจำอะไรผิดพลาดได้เช่นกัน ติดตามนักสืบตอนต่อไปนะคะใครที่สนใจเป็นนักสืบ ห้ามพลาด !